Mang Greg

Hindi ko na maalala kung kailan tayo unang nagkita pero nang magsimula akong mangolekta ng CDs, sinusuyod ko ang kahabaan ng Recto-Quiapo area para makahanap ng murang CDs. Nakita ko ang pwesto mo sa tabi ng Sogo, agad-agad akong pumasok para tingnan ang mga paninda. Tandang-tanda ko pa ang una kong binili sa'yo, #1's ni Mariah na may gasgas at penmark sa back cover. Pero hindi pa ako choosy noon, as they say, beggars cannot be choosers. CHAR! Simula noon, naging suki mo na ako. Kada linggo halos akong pumupunta hanggang sa lumipat ka ng stall sa loob ng Cartimar na may mas malaking espasyo. Sa tuwing ako'y darating, ituturo mo na agad kung saan nakalagay ang hilig ko - mga pop divas. Nang mag-viral ang tweet tungkol sa'yo, tuwang-tuwa ka dahil lumakas ang benta.

Nitong Enero lang nang mag-post si Rectoduction, isang buyer at seller din ng CD, na ikaw daw ay lumisan na. Hindi ako makapaniwala. Sinubukan kong alalahanin kung kailan ako huling pumunta sa'yo pero hindi ko na maalala. Sa tuwing pumupunta ako sa'yo, lagi mong sinasabi sa akin na sumali ng beauty pageant dahil sa tangkad ko. Na bagay sa akin ang pagtaba ko. Naabutan mo kasi ang pagpag era ko. CHOS! Ganoon na tayo katagal na magkakilala. 

Pumunta ako sa shop mo kanina. Of course, wala ka na sa usual spot mo. 'Yung mga karton ng CDs sa labas ay nabawasan na. Mukhang basta na lang itinambak sa loob. Hindi na ako makapagkalkal tulad dati. Hindi kasing alaga mo ang bagong namamahala. Bibili sana ako ng Ace of Base album pero doble ang presyo na bigay sa akin.

The magic of Mang Greg is now gone. Hindi na siguro ako babalik para bumili doon. Ngayon ko lang na-realize na isa sa mga rason bakit ako nagpabalik-balik ay dahil sa bonding natin. Pinagtagpo tayo ng iisang hilig - CDs. Hindi bale, sa tuwing titingin ako sa aking koleksyon, hindi maaaring hindi kita maalala.

Thank you for your passion in keeping the physical CDs alive, Mang Greg. Enjoy the music now sung by the angels.

Agapan

Aligaga na ba kayo sa paghahanda sa noche buena? Ang mga regalo ba ay nakabalot na? May laman na ba ang angpao na pang-aguinaldo? O may shift sa trabaho para double pay? Kung ano man ang estado niyo habang binabasa ito... MALIGAYANG PASKO!

Maraming ganap ngayong taon na nakaapekto sa mga buhay natin. Nariyan ang mala-impyernong tag-init na sinundan ng paghambalos ng sunud-sunod na bagyo. Ang patuloy na pag-aaway nina BBM at Sara imbes na unahin ang problema ng bansa, at kung anu-ano pang chika na wala naman talagang direktang epekto sa atin pero dahil likas tayong sawsawera, feeling natin ay entitled tayo magbigay ng opinyon.

Tulad ng mga nakaraang taon, nagpapasalamat ako kasi we are still breathing and surviving this world. Isa sa mga pagbabagong naranasan ko ngayong taon ay nagsimula na akong mag-take ng maintenance meds for hypertension. Hindi na jugets ang ateng niyo! Pero habang maaga, dapat agapan para hindi na lumala pa. Mahirap at mahal magkasakit kaya we need to take care of ourselves.

Ilang oras na lang at a-vienticinco na. Maya-maya lang ay magluluto na ako ng spaghetti. Habang hinihintay natin 'yan, ipatugtog na itong playlist sa background para more festive sa feels...

Mabusisi

Nagawi ako noong isang buwan sa National Bookstore dahil feeling ko hindi kumpleto ang mall tour na hindi ako napapadaan diyan o sa Booksale. Tiningnan ko ang magazine section at kahit paano ay may Philippine publications pa. Nandiyan pa ang People Asia, Mega (na bagong anyo na), Liwayway, Agriculture, at Philippine Tatler. Bago sa paningin ko itong Vogue Philippines though 2 years old na sila. May L'Officiel, Art+, at Billboard magazine din. Grabe din pala ang presyuhan ngayon, umaabot na sa 800 pesos ang isang kopya. Hindi rin natin masisi kasi ang laki ng ibinaba ng print ads, nag-shift na sa social media para i-promote ang kanilang paninda at serbisyo.

National Bookstore Trinoma branch

Of course matagal nang out of print ang mga magazine na kinalakhan natin tulad ng FHM, Cosmopolitan, Candy, Good Housekeeping at iba pang lathala ng Summit Media. Kung tsismis ang kailangan, nandiyan ang Yes! at Star Studio. Every July naman inaabangan ko ang Chalk kasi back-to-back features ng UAAP at NCAA. Garage was actually good and stylish pero para siya katalogo. Naabutan ko rin na naging monthly ang Woman Today na weekly noong 90s. Siyempre, hindi pwedeng kalimutan ang LGBT-themed glossies like Generation Pink, Icon at Valentino.

Nakaka-miss magbasa ng mga artikulong dumaan sa mabusising review. Hindi basta-basta mapri-print hangga't walang approval ng editor-in-chief. May quality check ang content. Ngayon, kung anu-ano na lang ang napapanood at nababasa natin sa FYP. Unless na galing sa legit news source, mapapatanong ka kung legit ba o fake.

Hinalungkat ko ang 'baul ng kayamanan' para i-reminisce ang nakaraan. When I was in college, nagbabasa kami ng classmates ko ng Seventeen at may naitago pa akong isang kopya, ang December 2004 issue. Hindi ko alam kung vintage ko na bang matatawag ito pero I can't believe this is already 20 years old. Parang ganito pa rin kasi ang pormahan at way of thinking ko. CHAR!

Seventeen Magazine
December 2004
Brent Javier and Maike Evers

Kahinatnan

May nabasa ako sa Twitter, bakit daw hindi na restful ang weekends? Napag-isip ako at parang I agree. After the pandemic, it feels like nag-iba ang kalidad ng dayoff ko which fall on a weekend. Ang dami kong nagagawa dati like watching movies or reading books. Makapagsusulat pa ako ng blog at rumarampage kung saan-saan. Ngayon, all I want is to lay down on bed. I'm so unproductive that it would last until the sun sets. Ending, tapos na agad ang isang araw. Napakabilis ng oras! Kaya naman I would drag myself to go out the following day - either watch the sunset sa Manila Bay, walk sa UP oval o magkape sa Shell Station para lang may kahinatnan ang araw ko. Hindi pwedeng nakatihaya lang akiz tapos may pasok na ulit, de vaahhh?

Kayo mga ateng, how's the quality of your restdays?

Anyways, I'm writing this while listening to the Christmas album of Leona Lewis. Let's all enjoy her festive song One More Sleep...

♫ 'Cause I've got five more nights of sleeping on my own

Four more days until you're coming home

Three more dreams of you and mistletoe

Two more reasons why I love you so

I've got five more nights until you're next to me

Four more days of being lonely

Three more wishes, I can barely breathe

If I can make it to Christmas Eve then it's

One more sleep (one more sleep until it's Christmas)

One more sleep (Can't believe how much I missed us)

One more sleep (One more sleep until it's Christmas)

One more sleep ♪

Sumaglit

Image from Adobe Stock

During our peak obsession kay gwapulis Richard Pangilinan, may isa tayong nakakiskisang siko dito, si Ate Froglita. Nagko-comment lang siya noong una kasi pare-pareho tayo ng pantasya hanggang sa magpalitan kami ng online messages at nagkita sa personal. 

It was in Trinoma and I was wearing this yellow shirt. Sa escalator kami unang nagkasalubong at dinala niya ako para lumaps sa Abe's. First time kong kumain sa ganoong lugar. Binigyan niya ako ng NBS gift check na pinambili ko ng Dear Migs. Alam niya na mahilig ako sa gay indie films and he influenced me to broaden my taste and watch world cinema such as The Naked Civil Servant and La Ley Del Deseo. He's the reason why I became a fan of Pedro Almodóvar. Pinahiram niya rin sa akin ang personal copy niya ng Naiibang Pag-ibig book ni Dra. Margie Holmes and gave me VCDs of Liberated and Bridal Shower. 

Siya ang nagbigay daan para first time kong maranasan ang panonood ng theater play sa CCP at ballet show sa Aliw Theater. We also ate somewhere in Malate sabay turo sa Café Adriatico na paboritong kainan ng mga beki. Pero sa lahat ng 'yan, isa siya sa kauna-unahang nagtiwala sa kakayahan kong magsulat. Ni-refer niya ako sa isang kolumnista na nakatira sa Makati. I went there after my shift. Met the guy and was actually a former ambassador but our writing styles didn't match. Pang-class A ang hinahanap eh pang-class DE ang ganda ko. CHAR! Still, it was a memorable experience.

After a few years of bonding, sadly eh natuldukan ang aming pagkakaibigan. This was before COVID pa. But it didn't end bitter at all. I think. Messages stopped and I was unfriended. I didn't ask for any reasons. 

Recently, naalala ko siya dahil madalas mabanggit sa isang popular page ang isa niyang photographer friend. I searched for his FB profile and found out he died. I was shocked and didn't know how to feel. Suddenly remembered his beautiful contribution in my life. I'm writing this to let him know that wherever he is, I value our friendship so much and I don't want to forget it. How I wish I reached out and rekindled our connection but I guess life has a different plan.

Salamat, Ate Froglita. You're one of the people who made an impact in my life. You believed in me when I doubted my skills. Masaya ako na sumaglit ka sa buhay ko. Aalalahanin kita habang binabasa itong magasin na ikaw ang editor-in-chief. Proud ako na nakilala ko ang isang tulad mo. You will always be included in my prayers.

Treinta Y Nueve

I was checking the top 10 most viewed post sa right side ng page nang mapansin ko ang Veintinueve sitting at top 9. Eksaktong sampung taon ko na sinulat 'yan to celebrate my last year in 20s. Hooongbilis ng panahon, mga ateng! Ngayon ay treinta y nueve años na akiz. NAKAKALOKA! Ang tagal na nating magkakasama!

Hindi naman ako magkukunwari dahil tuwing sumasapit ang birthday ko, I get so emotional by Whitney Houston. When La Mudra went to heaven, ang daming nagbago sa akin - from my outlook in life, my confidence, my body, my trust to people and friends, and realizing that I can only rely on myself. My mind is still young but I'm worrying about getting old. I also feel I'm running out of time. Bakit ang bilis ng mga araw? May marathon ba? May taxi sa labas? Nagmamadali?

Marami pa akong gustong gawin at marating but I feel trapped and restricted. It's me, I'm the issue, it's me. CHAR! I'm working on getting better and one way is by sharing my thoughts with all of you. Hindi man tayo kasing dami tulad ng dati but please know that much appreciated ang patuloy niyong pagbisita sa ating kaharian.

At tulad dati, let's have a virtual party. This time, wear your most revealing outfit. Dedma sa makulimlim na parte-parte diyan. Walang makakapansin dahil malamlam ang mga pulang ilaw habang umiikot ang disco ball. Lahat tayo nasa dancefloor, napapaligiran ng mga masasarap na ohms, at sumasayaw sa saliw ng awiting...

♫ I wanna get fresh with you, baby

I wanna do all the things that turn you on

I wanna get fresh, get a little closer

If it feels so right, how can it be wrong tonight? ♪

TO ETERNAL FRESHNESS!

Nagbakasakali

Pagoda coldwave lotion (ginagamit niyo pa ba ito?) ang byuti ko kahapon dahil limang Segunda Mana branches ang nirampahan ko - Monumento, Sta. Lucia, Riverbanks (2), at Ali Mall. Nagbakasakali ako dahil panaka-naka ay may nagdo-donate sa kanila ng physical media. Sa mga hindi nakakaalam, ang Segunda Mana ay isang programa ng Caritas Manila upang makatulong sa mahihirap. Ang mga in-kind donation na natatanggap ay ibinebenta sa mga outlet at ang kinikita dito ay nagiging pondo ng iba't ibang proyekto. Morayta lang ang benta nila sa mga cassette tapes, CDs, VCDs, at DVDs. Dati ay sampung piso pero ngayon ay nasa bente pesos na. Wit na masama dahil mapupunta naman sa magandang hangarin ang ating ibabayad. 

Kahit parang makakalas na ang tuhod ko kalalakad, hindi naman ako nabigo dahil nakabuyla ako ng tatlong DVD at dalawang VCD. Isa diyan ang rare copy ng May Pag-ibig Pa Kaya? movie ni idol Juday. Kasama niya dito sina Gladys Reyes, Matet De Leon, at leading man si Luis Alandy.

Bukod sa nabanggit, may mga damit, appliances, bag, sapatos, maleta, lamesa, aparador, kuna, stuff toy, at planners din na binebenta. May pagkalaki-laking treadmill pa nga! 'Yung ibang items parang old stock na galing sa department store. May mga libro din tulad ng textbooks, children's book, at pocketbooks. 'Di ko lang napansin kung mayroon silang kopya nitong binabasa ni daddie Gary Estrada...